Abasıyanık Türk insanınca kullanılan bir soyadı olup, kökeninin Anadolu’da aba giyenlerin ateş başında otururken ateşte üstlerindeki abayı yakmalarına ve bu abayı giyenlerin çıkan soyadı kanunuyla birlikte abasıyanık soyadını almalarıdır…
Fakat bu soyadını almış şairlerimizden Sait Faik Abasıyanık soyadının geldiği yerin ise abayı yakmak; sevdalanmak, aşık olmak, tutulmak olduğu söylenir…
Oysa bu da bir deyim olup; aşık, sevdalı insanın kendinde olmayan, dikkatsiz tavırları sebebiyle ateş kenarında otururken abasını ateşte yakmasına dayanır…
Her iki halde de soyadının dayandığı aba; eskiden potur, hırka gibi giyecek yapımında kullanılan, yünden, yün dövülerek yapılan kaba, kalın bir tür kumaştan yapılmış, genellikle derviş ve çobanların giydiği bir giysidir…
Abasıyanık her iki halde de abanın öbek ateşinde yanması ve giyilmesidir…
Esen kalın…